"Polakom na ziemiach włączonych do Rzeszy nie wolno pod groźbą doraźnego pobicia i surowych kar:

  • Uczęszczać do kościoła i odbywać praktyk religijnych,
  • Brać udziału w jakimkolwiek życiu zbiorowym, społecznym i zawodowym,
  • Używać publicznie języka polskiego,
  • Używać polskich nazw miejscowości i ulic,
  • Uczęszczać do opery, teatru [...], do muzeów, bibliotek, instytucji naukowych, na koncerty, wystawy [...],
  • Wykonywać praktyki w wolnych zawodach, za wyjątkiem niektórych lekarzy,
  • Uczęszczać do większych parków i zieleńców,
  • Odwiedzać lokali publicznych, restauracji, kawiarń, barów,
  • Nabywać ubrań i obuwia, które otrzymać można tylko na kartki [...],
  • Jeździć kolejami bez imiennych przepustek, trudnych do uzyskania,
  • Korzystać z pociągów pośpiesznych i autobusów,
  • Jeździć powózkami,
  • Jeździć rowerami (tylko do miejsca pracy odległego co najmniej o 2 km, rowery Polaków są specjalnie oznaczone),
  • Posiadać jakiejkolwiek własności nieruchomej,
  • Korzystać z urządzeń sportowych, pływalni, itd.,
  • Posiadać aparatów fotograficznych, patefonów, płyt gramofonowych,
  • Dokonywać zakupów w sklepach poza wyznaczonymi godzinami.

Życie polskie na Ziemiach Zachodnich [Kraj Warty] jest odrutowane i obwarowane na każdym kroku zakazami, ograniczeniami, napisamiStrengstens verboten! [najsurowiej zakazane]"1

1"Be-Zet" ["Biuletyn Zachodni"] 1942, nr 1





Zawieszka zakładana przez niemieckich producentów radiowych pod gałki odbiorników od czasu wybuchu wojny [1939 r.]. Przypominała o zakazie słuchania przez ludność stacji zagranicznych."Pamiętaj, że słuchanie zagranicznych rozgłośni stanowi przestępstwo przeciwko bezpieczeństwu narodowemu naszego ludu. Z rozkazu Wodza podlega ono surowej karze."





Polski Wrzesień 1939 r. [portal edukacyjny IPN]